Esas No: 2021/9631
Karar No: 2022/4500
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9631 Esas 2022/4500 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıklara nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm giydiklerini ve mala zarar verme suçundan dolayı verilen 660 TL adli para cezasının temyiz edilemeyeceğini belirtmiştir. Ancak, sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edildiğini ve savunma hakkının kısıtlandığını tespit ederek hükümleri bozmuştur. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 6545 sayılı Yasa ile değişik TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, yargılamanın devam ettiği sırada CMK’nın 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlandığı belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 660 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin cezaların türü ve miktarları itibariyle temyizleri mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ... müdafiileri ile sanık ...un temyiz itirazlarının REDDİNE,
II)Sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanık ...’a zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiileri ile sanık ...’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen tüm hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 29.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
