Kasten öldürme - yağma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/969 Esas 2015/1704 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/969
Karar No: 2015/1704
Karar Tarihi: 24.03.2015

Kasten öldürme - yağma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/969 Esas 2015/1704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık öldürmeye teşebbüs ve yağma suçlarının sübutu kabul edilerek suçlarının niteliği tayin edilmiş ve cezası takdir edilmiştir. Sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen TCK’nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz edilmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Hüküm fıkrasında yargılama giderleri olarak soruşturma aşamasında alınan müdafii ücretinin yargılama gideri olarak sanıktan alınmasının düzenlendiği bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ve 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2015/969 E. , 2015/1704 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, yağma

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Sanık .. hakkında mağdur ..’i öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan ilk hüküm aleyhe temyiz edildiği ve sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde TCK’nun 58 maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ün mağdur ..’i kasten öldürmeye teşebbüs ve yağma suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin, takdiri cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre usul bozmasına uyularak verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa insan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan yargılama gideri olarak tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yargılama giderleri olarak soruşturma aşamasında alınan müdafii ücretinin yargılama gideri olarak sanıktan alınmasının düzenlendiği bölümün hüküm fıkrasından çıkarılmasına, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 24/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.