Hakaret - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3313 Esas 2016/911 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3313
Karar No: 2016/911
Karar Tarihi: 08.02.2016

Hakaret - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/3313 Esas 2016/911 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hakaret suçu ve cinsel taciz suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, hakaret suçu için verilen 1.800 TL adli para cezası kesinleşmiş olduğundan, bu konuda temyiz mümkün değildir. Cinsel taciz suçundan verilen hüküm ise incelenmiş ve sanık hakkındaki itirazlar reddedilerek onanmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 50/2. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/3313 E. , 2016/911 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Hakaret, cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
DÜŞÜNCE : Temyiz ret, onama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında hakaret suçundan verilen 1.800 TL adli para cezasının miktar itibarıyla kesin nitelikte olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 50/2. maddesine göre; hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezası tercih edildikten sonra bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.