16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1083 Karar No: 2018/4891 Karar Tarihi: 06.12.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/1083 Esas 2018/4891 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen 2018/1083 Esas, 2018/4891 Karar numaralı hükümde, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Temyiz başvurusunun esastan reddedildiği ve hükmün onandığı ifade ediliyor. Hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı vurgulanıyor. Kanunda öngörülen suç tipine uygun bir şekilde hareket edildiği ve yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirildiği belirtiliyor. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63; 3713 Sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1.
16. Ceza Dairesi 2018/1083 E. , 2018/4891 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı TMK"nın 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. hükmü uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.