Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda kurulan 29/02/2016 günlü hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili Av. ... tarafından istenilmekle, tayin olunan 19/09/2017 günü için yapılan tebligat üzerine, temyiz eden davalı vekili Av. ... geldi, karşı taraftan davacı vekili Av. ... geldi, başka gelen olmadı, açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Daha sonra dosya içindeki tüm belgeler incelenip, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı dava dilekçesinde özetle; adresinde bulunan nolu bağımsız bölümlerin davalılardan, 198-199 nolu bağımsız bölümlerin davalılardan ..."ye, 201-204 nolu bağımsız bölümlerin mirasçılarına, 200 nolu bağımsız bölümün ise ..."a ait olduğunu, malikleri farklı olsa da bu taşınmazların tamamının davalı şirketi tarafından kiracı sıfatıyla kullanıldığını, şirketinin kullandığı bu bağımsız bölümler arasındaki tüm duvarların kaldırılarak tek bir bağımsız bölüm haline getirerek onaylı projeye aykırı davranıldığını. ayrıca iş merkezinin içine ve dışına bakan yerlerde tadilatlar yapıldığını, binanın estetiğinin ve genel görünümünün bozulduğunu, ayrıca binanın statiğine zarar verdiğinin ve depreme dayanıklılığının ortadan kaldırıldığının tespit edildiğini bildirerek bağımsız bölümlerinde yapılan tadilat ve kullanımlardan doğan onaylı mimari projeye aykırılığın ve ortak alana yapılan tecavüzün giderilmesine, eski hale getirilmesine karar verilmesini istemiştir. Davacı ... vekili tarafından davalı ... aleyhine Mahkemesine 2013/1255 Esas sayılı dosya üzerinden 198 nolu bağımsız bölüm hakkında, yine aynı davacı tarafından sayılı dosya üzerinden 199 nolu bağımsız bölüm hakkında, ve ... vekili tarafından davalı ... aleyhine 201 nolu bağımsız bölüm hakkında sayılı dosya üzerinden 06/11/2013 tarihinde açılan kat mülkiyetinden kaynaklanan müdahalenin önlenmesi, projeye aykırılıkların giderilmesi ve TBK"nın 316. maddesi uyarınca davalıların işyerinden tahliyesini istemiştir. sayılı davalarla, işbu dava arasındaki fiili ve hukuki irtibat nedeniyle anılan dava dosyaları mahkemenin 2013/1016 Esas sayılı davası ile birleştirilmesine karar verilerek mahkemece; 198 - 199 -200 - 201 - 202 ve 203 nolu bağımsız bölümlerin tek bir bağımsız bölüm halinde kullanılmakta olduğu, ancak kaldırılan duvarların taşıyıcı özelliği bulunmaması nedeniyle binanın taşıyıcı sistemi için hiçbir olumsuzluk yaratmayacağı, deprem vb. yükler altında ilave risk oluşturmadığı, binanın iç kısmında dükkanlar arasında yer alan duvarların sökülmesinin cepheyi bozmaması nedeniyle bu tadilat ve değişiklik için 4/5 kat malikinin yazılı rızasının aranması gerekmediğinden KMK"nın 19. maddesine dayalı olarak iç duvarlarla ilgili tadilat ve değişikliklerin eski hale getirilmesinin yönetim

tarafından talep edilemeyeceği, ancak projesine göre 198, 201 ve 203 nolu dükkanların kapılarının iş merkezinin iç koridoruna açılması ve diğer 199 - 200 - 202 nolu dükkanlana sokaktan girilmesi söz konusu iken, 198, 199, 200, 201, 202 ve 203 nolu dükkanlar arasındaki duvarlar söküldüğünden binanın girişleri dışında, dava konusu dükkanlardan bina içerisine girişin olanaklı hale geldiği ve binanın hırsızlık vb riskler için emniyeti zayıfladığından güvenlik zafiyetinin önlenmesi bakımından 198, 201 ve 203 nolu dükkanların iç koridor tarafındaki kapılarına, mesai saatleri dışında güvenlik kadrolarınca asma kilit takılarak, girişin engellenmesi ve güvenlik kamerası konulması suretiyle riskin kaldırılabileceği, ayrıca davalılara ait dükkanlarda dahil iş merkezinin sokak cephesi ön kısmının sokak boyunca betonla kaplanarak otopark olarak kullanıldığı, davalılara ait dükkanlar önüne üçüncü şahısların arabalarını park edecek sabit engelleyiciler yoksa da, taşınabilir koniler ve yazılı ve logolu" "park etmeyin" işareti bulunan koniler konularak dükkana gelen araçların park edilmesi suretiyle kullanılmasının projesine aykırılık teşkil ettiği, dükkan önlerine beton atılarak yapılan değişiğin ancak 4/5 kat malikinin yazılı rızası veya olumlu oyu ile alınmış bir kat malikleri kurulu genel kurul kararı ile yapılması mümkün iken böyle bir kararın mevcut olmaması nedeniyle projesinde bahçe olarak özgülenmiş olan ortak alanın, davalılara ait dükkan malikleri ve yararlananları tarafından otopark olarak kullanılmasına son verilmesi ve eski hale getirilmesi gerektiği, birleşen davalara gelince, birleşen davanın davalıları olan kiracılara keşide edilen ihtarnameler ile kiralanan yerlerin 30 gün içinde kiralandığı hal ve şartlara uygun hale getirilmesi, akde aykırılığın giderilmesi istenmiş, aksi halde akdin feshi ile, kiralananın tahliyesinin isteneceği ihtarda belirtilmiş olduğu halde ihtarla istenilen hususlar yerine getirilmemiş, davacı/kiralayanların bu tadilata izin ve muvafakatlarının bulunduğu kanıtlanamamış olduğundan davalı/kiracıların akde aykırı davranışlarından dolayı 198-199-201 bağımsız bölüm sayılı dükkanların tahliyesine, birleşen davaların davalılarına kiralananları eski haline getirmesi için kararın kesinleşmesinden itibaren 30 gün süre verilmesine, aksi halde birleşen davanın davacılarının bu hususu icra yoluyla infaz ettirmelerine, dava konusu dükkanların ara duvarlarının yıkılarak tek hacimli hale getirilip kullanılması KMK"nın 19. maddesine aykırılığı ve kat maliklerinin 4/5 rızasını gerektirmediğinden bu konudaki davanın reddine, keza dava konusu dükkanın kapı üst tarafına konulmuş olan reklam amaçlı tabelanın ve klimanın, yapının estetiğine aykırı olmayıp konulması olağan tabela niteliğinde olması ve klima dış ünitesinin komşuları rahatsız etmeyecek ve bina dış görünümünü bozmayacak şekilde konulmuş olması nedeniyle yönetim planı, yasa ve içtihatlara aykırı bir yönü olmadığından klimanın ve reklam amaçlı tabelaların kaldırılması ile ilgili talep ve davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak; davanın kısmen kabulüne karar verildiği halde reddedilen kısım üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan uyarınca davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 7 numaralı bendinden sonra gelmek üzere 8. madde eklenerek "Asıl davanın davalısı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan göre 900,00.-TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" maddesinin eklenmek suretiyle hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, Yargıtaydaki duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir edilen 1480,00.-TL vekalet ücretinin davalı Türmatsandan alınarak davacıya verilmesine, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/09/2017 günü oy birliğiyle karar verildi.