Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11139 Esas 2020/1206 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11139
Karar No: 2020/1206
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11139 Esas 2020/1206 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların mala zarar verme suçundan kurulan hükümleri 3.000 TL adli para cezasına ilişkin olduğu için temyiz edilemez. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümler ise sanıkların evin merdiven boşluğuna girmesiyle suçun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs aşamasında kalmaları nedeniyle indirim yapılmıştır. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı göz önünde bulundurularak hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında mümkündür. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, TCK'nın 35. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/11139 E. , 2020/1206 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıkların temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, sanıkların hırsızlık amacıyla katılanın evinin eklentisi niteliğinde olan apartmanın merdiven boşluğuna girmesi ile suçun tamamlandığı gözetilmeden, teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek TCK"nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 21/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.