Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/16803 Esas 2020/9117 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16803
Karar No: 2020/9117
Karar Tarihi: 05.02.2020

Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/16803 Esas 2020/9117 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kumar oynanması için yer ve imkan sağladığı gerekçesiyle mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak, mahkemenin bazı hükümlerinde çelişki olduğu ve yanlış uygulamalar yapıldığı belirtiliyor. Bu nedenle, sanık hakkında verilen cezalarda bazı düzeltmeler yapılıyor. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 228/1, 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca hapis cezasına esas alınan gün sayıları ve adli para cezasının miktarı düşürülüyor. Ayrıca, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi kısmında ve suçtan elde edilen paranın müsaderesine ilişkin hükümlerde değişiklikler yapılıyor. Yukarıdaki Kanun maddeleri, mahkeme kararının düzeltme işlemlerine hangi yasal dayanakla ve hangi hükümler doğrultusunda yapıldığını açıklar niteliktedir.

8. Ceza Dairesi 2017/16803 E. , 2020/9117 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair itirazının reddine, ancak:
1- Temel hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
2- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin tam olarak gösterilmemesi suretiyle CMK.nın 232/6. madde ve fıkrasına muhalefet edilmesi,
3- 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 34. maddesine göre, adli emanete alınan 3.625,00-TL parayla ilgili karar verme yetkisinin mülki amirliğe ait olduğu gözetilmeksizin, yasal olmayan gerekçeyle müsaderesine karar verilmesi,
4- Hüküm tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. maddesinde yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı CGTİK.nın 106. maddesinin 4 ve 9. fıkrasının yeniden düzenlenip 10. fıkrasınında yürürlükten kaldırılması karşısında infazda, yetkiyi kısıtlayacak şekilde hapisten çevrili adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasının infazına karar verileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 228/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 6 günün 5 güne, TCK.nın 62. maddesi uyarınca belirlenen 5 günün 4 güne, 5237 sayılı TCK.nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 TL"den hükmolunan 100,00 TL adli para cezasının 80,00 TL"ye indirilmesi, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi kısmında bulunan "TCK" ibaresinden sonra gelmek üzere "50/1-a" ibaresinin eklenmesi, adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kısmından " ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" ifadesinin çıkarılması ve suçtan elde edilen paranın müsaderesine ilişkin bölümün çıkarılarak, "suçtan elde edilen toplam 3.625,00-TL paranın 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 34. maddesine göre mülkiyeti kamuya geçirilmek üzere mülki amirliğe gönderilmesine" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.