Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4363 Esas 2021/1192 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4363
Karar No: 2021/1192
Karar Tarihi: 10.03.2021

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4363 Esas 2021/1192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davası sonucunda, sanıkların suçlu bulunmasına karar verildi. Ancak, kararın temyizinde suç tarihlerinin belirtilmesinde bir yazım hatası olduğu tespit edildi ve düzeltildi. Ayrıca, sanıkların suçun cezasıyla ilgili kanun maddelerinin belirlenmesinde zamanaşımı süresinin dikkate alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hükümler bozuldu ve davaların zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi.
5237 sayılı TCK'nın 241. maddesi sanıklara isnat edilen tefecilik suçunun cezasını belirlerken , aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde yazılı 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtildi. Hükümlerin bozulması 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca gerçekleşti. Ancak, aynı Kanun'un 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşürülmesi kararı verildi.
9. Ceza Dairesi         2020/4363 E.  ,  2021/1192 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Tefecilik
    Hüküm : Mahkumiyet, beraat

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında sanıklar ... ve Hüseyin Alacan bakımından son ödünç paranın verildiği 2007 yılı, sanık ... bakımından son ödünç paranın verildiği 2008 yılı yerine sadece 2007 yılı olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
    Sanıklara isnat edilen tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde öngörülen cezalarının tür ve miktarına göre aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde yazılı 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihleri olan 2007 ve 2008 yılları ile ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 10/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.