Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17403 Esas 2017/10086 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17403
Karar No: 2017/10086
Karar Tarihi: 05.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17403 Esas 2017/10086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir kişinin kasten yaralama suçundan mahkum olduğu ve adli para cezasına çarptırıldığı ancak bu cezanın hapse çevrilmesinin mümkün olmadığına dair bir karar verildiği belirtilmektedir. Ancak yine de mahkeme, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilme ile ilgili kanun maddesinin hatırlatılması gerektiğini belirtmiştir. Bu nedenle, hüküm DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri ise şunlardır: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/17403 E. , 2017/10086 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında müşteki ..."yı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizli mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ..."i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazların reddine, ancak;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesindeki “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmından "ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrilmesine" ibaresinin karar metninden çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.