Esas No: 2021/8683
Karar No: 2022/4638
Karar Tarihi: 30.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/8683 Esas 2022/4638 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilen bu kararda, mala zarar verme suçunun araca verilen zararlarla ilgisi olmadığına dikkat çekildi ve sanıkların adli para cezası kararı temyiz edilemeyeceği vurgulandı. Ayrıca, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Kanunlar ise şu şekilde açıklandı: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen adli para cezalarının temyiz edilemeyeceği, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar ..., ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hırsızlık suçunun konusunun aracın mülkiyetine yönelik olması sebebiyle, suç işlendiği sırada araca verilen zararların mala zarar verme suçunu oluşturmaması karşısında, mala zarar verme suçundan dolayı kurulan hükümle ilgili yazılı emir kanun yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
14.04.2011 tarihinden yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezalarının türü ve miktarları itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanıklar ... ve ...’nın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar ..., ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ... ve ...’nın temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 30.03.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
