Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/14281 Esas 2018/20380 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/14281
Karar No: 2018/20380
Karar Tarihi: 27.09.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/14281 Esas 2018/20380 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/14281 E.  ,  2018/20380 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili; davalı işverene ait işyerinde, 17/07/2008 – 02/12/2013 tarihleri arasında, kesintisiz olarak çalıştığını, iş akdini emeklilik nedeniyle feshettiğini ve ödenmeyen alacakları bulunduğunu öne sürerek kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacının işten kendi isteği ile ayrıldığını, alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin ödenmeyen ücret alacağı bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
    Davacı vekili, davacının 2009,2010,2011,2012 ve 2013 yıllarının her birinde sadece ilk altı aylık dönemde ücretinin ödendiğini, son altı aylık döneme ait ücretlerinin ise ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise davacının ödenmeyen ücret alacağı bulunmadığını savunmuştur.
    Mahkemece, ücretin ödendiğini ispat yükü işverene ait olup, davalı tarafça davacının talep konusu ücretlerinin ödendiğini ücret bordrosu ya da ödeme makbuzu ile kanıtlayamadığı gerekçesiyle talep edilen dönemlere ait ücret alacakları hüküm altına alınmıştır.
    Davacı ... ve davalı tanıkları ücretlerin gecikmeli olsa da alındığını, işyerinde ücret bordrosu imzalama uygulamasının olmadığını, kendilerinin de imzalamadığını, ödemelerin elden yapıldığını beyan etmiş olup davacının 2009,2010,2011,2012 ve 2013 yıllarının her birinde sadece ilk altı aylık dönemde ücretinin ödenmesi son altı aylık döneme ait ücretlerinin ödenmemesi hayatın olağan akışına aykırı olduğundan, hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; mahkemece, davacı asilin ücret alacağının bulunup bulunmadığı var ise hangi dönemlere ait ücret alacağının bulunduğu ve miktarı konusunda beyanı alınmalı, sonucuna göre bir karar verilmelidir.
    3-Mahkemece brüt 9.273,48 TL olarak belirlenen fazla çalışma ücreti alacağının hükmün beşinci paragrafında sehven brüt 92743,48 TL olarak yazılması da doğru olmamıştır.
    Bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 27.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.