Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/14143 Esas 2018/20375 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/14143
Karar No: 2018/20375
Karar Tarihi: 27.09.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/14143 Esas 2018/20375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesinde görülen alacak davasında, emekli işçinin dava dosyasında hüküm altına alınan ve temyize konu edilen miktarın 200 TL olduğu ve karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 2.080 TL'nin altında kaldığı belirlendiğinden davalı vekilinin temyiz istemi reddedildi. Temyiz harcının istek halinde davalı tarafa iadesine karar verildi. Davacının temyiz itirazları reddedilerek hüküm ONAYLANDI. Kararda geçen kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi, 432. maddesi. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.

22. Hukuk Dairesi 2017/14143 E. , 2018/20375 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre dava tarihi itibariyle emekli olduğu anlaşılan işçinin dava dosyasında hüküm altına alman ve temyize konu edilen miktar 200,00 TL olup karar tarihi itibari ile 2.080,00 TL kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı tarafa iadesine,
Davacı temyizi yönünden,
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz nedenlerine göre delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacı tarafa yükletilmesine, 27.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.