Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2948 Esas 2019/10988 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2948
Karar No: 2019/10988
Karar Tarihi: 26.11.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2948 Esas 2019/10988 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edildiği için temyiz edildi. Ancak yapılan yargılamada, delillerin tespiti ve takdirinde hatalar olduğu, sanığın kusurun kazanın oluşumunda etkisi olmadığı belirtildi. Temyiz itirazları reddedilirken, hüküm açıklanmasının geri bırakılmamasının hukuka uygun olmadığı belirtildi. Ancak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesine rağmen cezanın ertelenmesi ve ek güvenlik tedbirleri hakkında yeterli açıklamaların yapılmaması gibi hukuka aykırı durumlar tespit edildi. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/4, 51. madde ve CMK'nın 230/1-d madde ve 232. maddeleri belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2018/2948 E. , 2019/10988 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin delillerin tespitinde ve takdirinde hataya düşüldüğüne, sanığa atfedilen kusurun kazanın oluşunda etkisinin bulunmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasının hak ve nesafete uygun düşmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının TCK"nın 50. maddesi hükmüne göre adli para cezasına çevrilmesine karar verilmiş olmakla birlikte, hapis cezasının ertelenmesinin düzenlendiği TCK"nın 51. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
2-Tali kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi sırasında, taksire dayalı kusurun ağırlığının gerekçe olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 26.11.2019 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.