MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 30.12.2009 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 22.03.2016 günü için yapılan tebligat üzerine gelen olmadı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KA R A R
Davacılar vekili, müvekkilleri olan davacıların murisin mirasçısı olduklarını, muris ölmeden 5 ay önce 27.02.2006 tarihinde banka hesabından 120.000,00 TL çekilerek bu paranın 100.000,00 TL"sinin dava dışı üçüncü kişiler aracılığı ile davalının banka hesabına yatırıldığını, murisin bu işlemden sonra vefat ettiğini, davalının hakkı olmayan bir parayı alarak sebepsiz zenginleştiğini beyan ederek, davalının malvarlığında oluşan sebepsiz zenginleşmenin davacıların miras payı oranında sebepsiz zenginleşme tarihinden yasal faizi ile birlikte müvekkillere iadesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalının şirket sahibi olduğunu, ticaretle uğraştığını ve devamlı para alışverişinde bulunduğunu,...."den parayı almış olsa bile müvekkili ile ...."in kendi iç ilişkisinde nakit akışı yapan kişi olduğunu, parayı çekenin murisin kendisi olduğunu, dava konusu paranın muris tarafından çekilen para olduğu şeklinde yorumlanamayacağını, iyiniyetli üçüncü kişi olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş, Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 2011/3719 Esas, 2011/8267 Karar sayılı ilamı ile zamanaşımından reddinin doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar
verilmiş, mahkemenin direnme kararı üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.01.2013 tarihli 2012/3-655 Esas, 2013/63 Karar sayılı ilamı ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 66.000,00 TL"nin 27.02.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Mahkemece, davanın kabulüne, miras payı oranında 66.000,00 TL"nin 27.02.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş ise de Borçlar Kanununun 101. maddesine göre davalının dava tarihinden önce temerrüde düşürüldüğü ispatlanamadığından dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesi gerekirken dava konusu paranın gönderildiği tarihten itibaren yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucunun bir numaralı bendinde yer alan "27.02.2006 tarihinden itibaren" ibaresinin "dava tarihi olan 30.12.2009 tarihinden itibaren" şeklinde değiştirilmesi suretiyle düzeltilmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve DEĞİŞTİRİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,
22.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.