Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6277 Esas 2018/9446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının denetimine imkan verecek şekilde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde mevcut delillerin tartışılması, değerlendirilmesi, reddedilen veya kanıtlama yönünden üstün tutulan delillerin neler olduğu ve nedenlerinin gösterilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği, tüm bunların ışığında ulaşılan kanaat ve CMK’nın 230. maddesinde belirtilen diğer unsurların bulunması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Sanığın kahvehane içerisinde oyun oynayan katılandan cep telefonunu alarak olay yerinden uzaklaşarak telefonu çalması şeklinindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik ceza tayini,
3-Sanık hakkında, iddianamede sevk maddesi olarak TCK"nın 155. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde, ek savunma hakkı verilmeyerek TCK’nın 141. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226/3 maddesine aykırı davranılması,
4-Yaz saati uygulaması nazara alındığında güneşin olay günü saat 19:18"de battığı, gece vaktinin saat 20:18"de başladığı ve suçun saat 20.30 sıralarında işlenmiş olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 143. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini,
5-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 saylı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 27.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.