MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/05/2015 tarih ve 2014/441-2015/135 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin TPE nezdinde “...” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvurunun ilanı üzerine karşı tarafça itiraz edildiğini, itirazın MDB tarafından kabul edildiğini, bunun üzerine müvekkili tarafından yapılan itirazların ise YİDK tarafından reddedildiğini, bu kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu, müvekkilinin başvurusu ile davalının markalarının arasında benzerlik ve karıştırma ihtimalinin bulunmadığını ileri sürerek TPE YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili, YİDK kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin markaları ile dava konusu başvurunun benzer bulunduğunu, karıştırma ihtimalinin gerçekleştiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının başvurusunun “...” ibaresinden oluştuğu, tescil kapsamında 06, 07, 37. sınıftaki bir kısım emtiaların yer aldığı, baskın unsurun "..." ibaresi olduğu, red gerekçesi 2007 51259, 2009 11548 sayılı markalarda ise tüketicilerce marka olarak algılanan unsurun "..." ve "..." ibareleri olduğu, her ne kadar markalar arasında farklılıklar bulunsa da markaların "..." ibaresini ortak olarak içermeleri ve red gerekçesi markalarda bulunan "san" ibaresinin ayırt edici niteliğinin "..." ibaresine oranla görece düşük olduğu, markaların benzer olduğu ve ilgili tüketici nezdinde marka sahipleri arasında idari veya iktisadi anlamda bir bağlılığın bulunduğu yönünde bir izlenim oluşabileceği, 556 sayılı KHK"nın 8/1 -(b) bendi anlamında ilişkilendirilme ihtimali de dahil olmak üzere karıştırılma ihtimalinin bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 03/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.