Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/6141 Esas 2020/98 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/6141
Karar No: 2020/98

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/6141 Esas 2020/98 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi         2019/6141 E.  ,  2020/98 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi



    Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı-karşı davalı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
    Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

    K A R A R
    Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı-karşı davalı vekili tarafından sunulan 22.10.2019 havale tarihli dilekçe ile özetle; "...6,5 sene önce taraflarınca açılan zina ile pek kötü ve onur kırıcı muamele nedeniyle boşanma davasında davayı kanıtlar nitelikteki delillerin mahkeme hakimi tarafından ıslarla yok sayıldığını ve celbedilmediğini, davanın evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle açılan boşanma davası olarak görülerek verilen kararın temyizi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi tarafından da zina sebebi ile açılmış bulunan boşanma davasının kabul edilmesi gerektiği yönünde kararın bozulduğunu, ayrıca dava tarihinde davacı lehine hükmedilen 3.000.-TL tedbir nafakasının hiçbir gerekçe gösterilmeksizin 2.000.-TL"ye düşürüldüğünü ve aradan geçen zaman, ihtiyaçların artması ve davalının mali durumunun iyileşmesi ile nafaka miktarının artırılması taleplerinin de mahkeme hakimi tarafından kabul görmediğini, davacı lehine hükmedilen tazminat miktarlarının da düşük tutulduğunu, bu noktada hakimin tarafsızlığından şüphe duyduklarını..." belirterek reddi hakim talebinde bulunmuştur.
    Reddedilen hâkim tarafından, talebin reddinin gerektiği yönünde görüş belirtilmesi üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hakim talebinin reddine, ret talebinin kötüniyetle yapıldığı sabit olmadığından HMK"nın 42/4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin verilen karar davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının davacı-karşı davalıya yükletilmesine 15/01/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.