Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a Muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14251 Esas 2021/335 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14251
Karar No: 2021/335
Karar Tarihi: 05.01.2021

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a Muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14251 Esas 2021/335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından bir mahkumiyet hükmü verildi. Temyiz başvurusu yapılan kararda, adli para cezasının kesin nitelikte olduğuna ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici madde uyarınca sanığın temyiz isteminin reddedildiğine karar verildi. Kasti suçtan verilen hapis cezasının infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi tarafından bazı ibareleri iptal edildiği, adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ve infaz aşamasında bu hususun re'sen gözetilebileceği belirtildi. Kararda, mahkemenin kovuşturma sonucunda inanç ve takdirine göre sanığın temyiz sebeplerinin reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 6136 sayılı Kanun'un 52/4. maddesi, 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi dikkate alındı.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14251 E. , 2021/335 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a Muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin yapılan incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarına göre,14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında, katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan ve 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz sebeplerinin yapılan incelemesinde;
Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezalarının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetilebileceğinden, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 05.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.