Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17932 Esas 2017/10003 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17932
Karar No: 2017/10003
Karar Tarihi: 05.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17932 Esas 2017/10003 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık mala zarar verme suçundan mahkum edilmiş ve adli para cezası verilmiştir. Ancak, adli para cezasının tür ve miktarı kesindir ve temyiz edilemez. Sanığın diğer suçtan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin ise Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümler iptal etmesi nedeniyle bozma kararı yapılmamıştır. Yapılan yargılama sonucunda, mahkeme hükmünün sanık ve savunma avukatının temyiz itirazlarını reddederek ONAMASINA karar vermiştir. Kanunlar olarak; adli para cezasının tür ve miktarının kesinliği nedeniyle temyiz edilemeyeceğini belirten 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümler iptal etmesi nedeniyle bozma kararı yapılmamıştır.

3. Ceza Dairesi 2016/17932 E. , 2017/10003 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın ve sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.