1. Ceza Dairesi Esas No: 2015/658 Karar No: 2015/1640 Karar Tarihi: 23.03.2015
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/658 Esas 2015/1640 Karar Sayılı İlamı
Özet:
2015 yılında Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık kasten öldürmeye teşebbüs suçundan suçlu bulunmuştur. Savunma reddedilmiş ve cezada azaltıcı bir sebep bulunmadığına karar verilerek hüküm uygulanmıştır. Temyiz itirazları reddedilmiş ve karar onanmıştır. Mahkeme, sanık için görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınamayacağına, Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağına dair kanun maddelerine yer vermiştir. Kanunlar: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi.
1. Ceza Dairesi 2015/658 E. , 2015/1640 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
TÜRK MİLLETİ ADINA Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .."in kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayın, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin meşru savunma koşullarının varlığına, suç vasfına, haksız tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının mahsus bölümündeki 781.75 TL olan yargılama giderleri toplamından “561.00 TL zorunlu müdafii ücreti” çıkartılarak, sanıktan alınmasına karar verilen yargılama giderleri toplamının “220.75 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, ceza miktarına ve tutukluluk süresine göre sanığın tahliye isteminin reddine, 23/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.