Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18135 Esas 2020/2557 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18135
Karar No: 2020/2557
Karar Tarihi: 11.02.2020

Basit yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18135 Esas 2020/2557 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda sanığın basit yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanık hakkında daha önce bir hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyetin tekerrüre esas alınıp alınmayacağı ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibareleri iptal eden kararının sanığın hukuki durumunu nasıl etkileyeceği konusunda karar verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, karar temyiz edilip bozulmuştur. Sanığın uzlaşı sürecinde bulunmasının olumlu etkisi olabileceği belirtilmiş, ancak tekerrüre esas alınıp alınmayacağının belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-f, 53, 58, 86/2, 106/1-1.cümle, 2 ve 7. maddeleri
- 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/18135 E. , 2020/2557 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Basit yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gölcük 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.06.2009 tarihli ve 2007/148 Esas-2009/251 Karar sayılı ilamıyla 5237 sayılı TCK"nin 142/1-f maddesi gereğince elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasını içeren mahkumiyete ilişkin, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi ile "Abonelik esasına göre yararlanılabilen elektrik enerjisinin, suyun ve doğal gazın sahibinin rızası olmaksızın ve tüketim miktarının belirlenmesini engelleyecek şekilde tüketilmesi dolayısıyla bu Kanun"un yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla hakkında hırsızlık suçundan dolayı kovuşturma yapılan veya kesinleşmiş olup olmadığına bakılmaksızın hakkında hüküm verilen kişinin, bu Kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde, zararı tamamen tazmin etmesi halinde, hakkında cezaya hükmolunmaz, verilen ceza tüm sonuçlarıyla ortadan kalkar." hükmünün getirilmesi karşısında, tekerrüre esas alınan kararda uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı ve sanık tarafından ödeme yapılıp yapılmadığı hususları belirlendikten sonra, sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a)Sanığın mükerrir olduğu gerekçesi ile TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edildiği ve tekerrüre esas alınan Gölcük Sulh Ceza Mahkemesinin 29/04/2013 tarih 2011/998 Esas-2013/629 Karar sayılı ilamı uyarınca verilen 3.000,00TL adli para cezasının TCK"nin 106/1-1.cümle maddesi uyarınca verilmiş olduğu, bahse konu suçun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, 5237 sayılı TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas hüküm olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.