Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davacı vekili tarafından duruşma istenmiş ise de davacı vekili tarafından 06.11.2019 tarihli dilekçesi ile duruşma isteğinden vazgeçtiği anlaşılmış ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Uyuşmazlık, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, davacı bakiye iş, proje, nakti emanet kesinti, banka masraf ve komisyon bedellerinin tahsili ile taminat mektuplarının iadesini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekillerince yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle 31.12.2013 olan dava tarihinin karar başlığında 18.09.2015 olarak yazılması maddi hataya dayalı olup mahalli mahkemesince her zaman düzeltilmesinin mümkün olmasına ve Sosyal Sigortalar Kurumu’ndan ilişiksiz belgesi getirilmesi halinde teminat mektubunun iade edileceğinin tabi bulunmasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Harç tahsili kamu düzeni ile ilgili olduğundan her zaman kendiliğinden gözetilmesi gereken bir usul işlemidir. Somut olay incelendiğinde; dava 1.793.384,89 TL bakiye iş bedeli, 686.601,92 TL masraf ve komisyon alacağı, 33.771,00 TL masraf ve komisyon alacağı ile 1.966.297,55 TL proje bedelinin tahsili, 369.000,00 TL bedelli teminat mektubunun iadesi olmak üzere toplam 4.849.055,36 TL üzerinde kısmen kabul edildiğine göre, Harçlar Yasası uyarınca alınması gereken (4.849.055,36 TL x 68,31/1000) 331.238,97 TL ilam harcından dava açılırken yatırılan peşin harç ile ıslah işlemi üzerine yatırılan harç toplamı 136.413,17 TL’nin mahsubu ile bakiye 194.825,80 TL bakiye harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına karar verilmesi gerekirken, teminat mektuplarının iadesine yönelik kısım hesaplamaya dahil etmeyerek diğer kalemlerin toplamı olan 4.446.284,36 TL üzerinden hesaplama yapılıp 25.206,39 TL eksik ilam harcı alındığı anlaşılmıştır. Bu durumda, davada kabul edilen miktar üzerinden 492 sayılı Harçlar Kanunu
Genel Tebliği eki (1) sayılı tarifenin A.III.1.a maddesinde, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden binde 68,31 oranında nispi karar ve ilam harcı alınmaması usul ve yasaya aykırı olmuştur.
Anılan nedenlerle kararın bozulması gerekirse de yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın HMK"nun 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca resen yapılan inceleme sonucunda yerel mahkeme kararının hüküm kısmı 3. bendinin tamamının karar metninden çıkartılarak yerine, 3. bent olarak "Harçlar Yasası uyarınca davanın kabul edilen miktarı üzerinden alınması gerekli 331.238,97 TL ilam harcının peşin alınan, ıslah ve tamamlama üzerine yatırılan toplam 136.413,17 TL harçtan mahsubu ile bakiye 194.825,80 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına" cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya, 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 16.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.