Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1244 Esas 2019/10932 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1244
Karar No: 2019/10932
Karar Tarihi: 25.11.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1244 Esas 2019/10932 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunan davacının talebinin kısmen kabul edildiği, davalıdan 2.485,84 TL maddi tazminatın alınarak davacıya verilmesine karar verildiği hakkında bilgi vermektedir. Kararda, daha önce verilen manevi tazminata ilişkin hüküm açıkça onanmadıkça kesinleşmiş sayılamayacağına dikkat çekilmiş ve bozma sonrası yapılan yargılamada manevi tazminata ilişkin karar verilmediği belirtilmiştir. Kararın kesin olması nedeniyle davalı tarafın temyiz isteminin reddedildiği ifade edilmiştir. Kararda, HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/1244 E. , 2019/10932 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 2.485,84 TL maddi tazminatın davalıdan
alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 22/01/2018 tarih, 2017/8473 Esas – 2018/643 Karar sayılı bozma ilamı öncesi verilen 01/12/2015 tarihli manevi tazminata ilişkin hükmün açıkça onanmadıkça kesinleşmiş sayılamayacağı gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonunda davacının manevi tazminat talebi ile ilgili olarak karar verilmemiş ise de, bu hususta mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.