MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1)16/03/2011 tarihinde kolluk görevlilerince şüphe üzerine durdurulan sanığın, aralarında dava konusu oto teybi de dahil olmak üzere üç oto teybini otolardan çalıp sattığını ifade etmesi üzerine, suça konu teybin sattığı kişiden elde edildiği, ancak dava konusu oto teybinin sahibinin tespit edilemediği olayda, sanığın kovuşturma evresinde inkarda bulunması bu nedenle suça konu oto teybini hangi araçtan hangi yöntemle çaldığının tespit edilememesi karşısında, şüphenin sanık lehine yorumlanarak sanığın eyleminin TCK"nun 141/1 maddesine uyduğu gözetilmeden, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2012/6-1232-2013/106 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı üçüncü bir kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın artık eşya üzerinde tasarruf yetkisi kalmadığından, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan teybi sattığı kişiyi bildirmesi sonucu satın alan kişiden alınmasının 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesi anlamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabulünün mümkün olmadığı gibi sanığın çaldığı malı satarak elde ettiği kazancı da iade etmemesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde indirim yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.