Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/15121 Esas 2017/9990 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/15121
Karar No: 2017/9990
Karar Tarihi: 05.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/15121 Esas 2017/9990 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-d-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle savunmasının yargılamayı yapan mahkemece alınması gerektiği gözetilmeden istinabe yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin yetersiz olması ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar vererek kararı bozmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son ve 53. maddeleridir.

3. Ceza Dairesi 2016/15121 E. , 2017/9990 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-d-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, savunmasının yargılamayı yapan mahkemece alınması gerektiği gözetilmeyerek, savunmasının istinabe yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Oluşa,dosya içeriğine ve mahkemenin kabulüne göre, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin tespit edilememesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarihli 2002/4-238 esas, 2002/367 sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa verilen cezada haksız tahrik nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca asgari (1/4) oranda indirim yapılması gerekirken, (2/4) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş,sanığın ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.