MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Mahkeme hükmü davacıya 09.03.2017 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise 6100 sayılı Kanunun 44/2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçirildikten sonra davacı tarafından 21.03.2017 tarihli dilekçe ile aynı gün temyiz harcı yatırılmak suretiyle verilmiştir. Her ne kadar merci tarafından temyiz süresi iki hafta olarak belirtilmiş ise de Hukuk Genel Kurulunun 13.03.2013 gün ve 2012/19-779 E. 2013/355 K. sayılı kararında da benimsendiği üzere kanunda açıkça düzenlenen temyiz süresinin merci tarafından değiştirilmesinin mümkün olmadığı ve bunun davacı tarafa yönelik herhangi bir hak doğurmayacağı gözönünde bulundurularak süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden temyiz dilekçesinin süre yönünden reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, istek halinde harcın temyiz edene geri verilmesine, 11.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.