MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
VEKİLİ : AV. ...
VEKİLİ : AV. ... ......


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İskenderun Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13.03.2018 tarih ve 2017-63/142 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasındaki ticari ilişkide davalının mal alımlarından doğan borcunu ödemediğini, girişilen icra takibine itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptaline, takibin devamına, %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkiline mal teslim etmediğini, davacının dava dışı pazarlamacılara piyasada satmaları için mal teslim etmekte olduğunu, müvekkilinin de davacının bazı mallarını bu şahıslardan aldığını ve ödemelerini de bu şahıslar vasıtasıyla davacıya yaptığını, hiçbir fatura veya irsaliyede müvekkili imzası olmadığını, anılan pazarlamacıların vergi kayıtları olmadığından bu şahıslara verilen ürün faturalarının müvekkiline düzenlendiğini, müvekkili defterinde kayıtlı tüm faturaların ödendiğinin davacı defterinde de kayıtlı olduğunu, müvekkilinin davacıya borcu bulunmadığını savunarak davanın reddine ve %20 oranında tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, bilirkişi raporuna ve dosya kapsamına göre; 2012 Ağustos ayı ve sonrası dönemlere ait faturaların davalı taraf defterlerinde kayıtlı olmadığı ve davalı BA formlarında yer almadığı, söz konusu faturaların davalı tarafa teslimine ilişkin de davacı yanca herhangi bir delil sunulmadığı, Yargıtay bozma ilamı doğrultusunda davacı defterlerinde yer alan tahsilat kayıtlarının davalı ödemesi olarak kabul edilmesi gerektiği ve bu tutarların tenzil edildiği, davalının ticari defter kayıtlarında bulunmayan fatura ve içeriği malların davalı tarafa tesliminin kanıtlanamadığı, davacının kötüniyetle takip başlattığının davalı yanca ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine, davalının kötü niyet tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekili ve davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 24/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.