Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8828 Esas 2020/162 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8828
Karar No: 2020/162
Karar Tarihi: 07.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8828 Esas 2020/162 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi         2019/8828 E.  ,  2020/162 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’un temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
    II-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
    TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Suç tarihinin 6545 sayılı Kanunun yürürlük tarihi olan 28.06.2014 tarihinden önceki bir tarih olan 21.06.2014 tarihi olduğu ve suç tarihi itibariyle sanığın daha lehine olan 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişiklik yapılmadan önceki haline göre 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinin uygulanması gerekirken, temel cezanın 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik TCK"nın 142/2-h maddesi uyarınca belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık ...’un temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.