MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet (sanıklar ..., ... ve ... hak.), düşürülme (sanık ... hak.), beraat (diğer sanıklar hak.)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Zimmet suçundan zarar gören Hazinenin vekili aracılığı ile verdiği 27/09/2019 havale tarihli dilekçeyle sanıklar hakkında verilen hükümleri temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, 3628 sayılı Kanunun 17 ve 18. maddeleri ile CMK"nın 237/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak Hazinenin davaya katılmasına, incelemenin katılan Hazine vekilinin sanıklar hakkında zimmet suçundan kurulan mahkumiyet, düşürülme ve beraat, katılan ... vekilinin beraat, sanık ... ile sanıklar ... ve ... müdafilerin mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kurulan düşürülme kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında açılan kamu davasının CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca düşmesi yerine düşürülmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu cihet yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan "düşürülmesine" ibaresinin “düşmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Diğer sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet ve beraat hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanıklara isnat edilen basit zimmet suçunun suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 26/06/2004 ile inceleme günü arasında bu sürelerin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.