Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2371 Esas 2019/10916 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2371
Karar No: 2019/10916
Karar Tarihi: 25.11.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2371 Esas 2019/10916 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelenerek katılanların vekilinin sunduğu şikayetten vazgeçme dilekçesi göz önünde bulundurulmuştur. Karara göre, TCK'nın 89/4. maddesi gereğince şikayete tabi olan taksirle yaralama suçunun, bilinçli taksir hariç şikayete tabi olduğu belirtilmiştir. Vekilin şikayetten vazgeçme dilekçesi dikkate alınarak katılanların itirazı olup olmadığına dair beyanları ve sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine dair beyanı alınması gerektiği belirtilerek, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise TCK'nın 22/4, 89/4, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2018/2371 E. , 2019/10916 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 22/4, 89/4, 62, 50/4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/4. maddesinde hükme bağlandığı ve aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, vekaletnamesinde açıkça şikayetten vazgeçmek husunda yetkisi bulunmayan katılanlar vekilinin hükümden sonra temyiz aşamasında 11.05.2016 havale tarihli dilekçe ile sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, katılanların, vekillerinin sunduğu şikayetten vazgeçme dilekçesine itirazı olup olmadığına dair beyanı ve sanığın da TCK"nın 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediğine dair beyanı alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.