Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/11839 Esas 2018/20276 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 10.06.2008-16.03.2011 tarihleri arasında davalı şirketin Irak şantiyesinde kalıp ustası olarak aylık 1.200,00 USD ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin hiçbir gerekçe gösterilmeksizin işveren tarafından feshedildiğini, bu süre zarfında sadece 6 aylık sigorta primi yatırıldığını, ücretinin de eksik gösterildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve yol ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 16.06.2008-16.03.2011 tarihleri arasında davalı şirketin Irak şantiyesinde kalıp ustası olarak aylık 1.200,00 USD ücretle çalıştığı, iş sözleşmesinin işin bitimi sebebi ile davalı işveren tarafından önel verilmeksizin feshedildiği gerekçesine yer verilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının hizmet süresi noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda Mahkemece, davacının 16.06.2008 tarihinden itibaren çalışmaya başladığı kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de; Dairemizin 14.03.2018 tarihli geri çevirme kararı ile dosyaya sunulan hizmet döküm cetveline göre davacının 26.03.2009 tarihi itibari ile davalı nezdinde çalışmaya başladığı, bu tespite göre ise davacının davalı yanında geçen hizmet süresinin hatalı şekilde tespiti ile hesaplamalara dayanak alındığı anlaşılmıştır. Buna göre hizmet süresinin, ""26.03.2009- 16.03.2011"" tarihleri arasını kapsadığı görülmekle, hesaplamaların bu belirlemeye göre yeniden yapılması gerekmiştir.
3- Kabule göre de, Mahkemece gerekçede 16.03.2011 günü iş akdinin sona erdiği belirtilmesine rağmen, kıdem tazminatı için faize hükmedilirken akdin fesih tarihinin 31.12.2010 olarak yazılması da isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.