22. Hukuk Dairesi 2018/11050 E. , 2018/20274 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 1997 yılından itibaren davalı ... bünyesinde Mahallebaşı Su Arıza Şefliği"nde gece şoförü olarak işe başladığını ve bu çalışmasının halen devam ettiğini, davacının vardiyası denk geldiğinde hafta tatili, dini - milli bayramlarda da çalıştığını, ancak davacıya haftalık yasal çalışma saatini aşan sürelere ilişkin fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, davacının servis hizmetinden de yararlanmadığını öne sürerek fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ve servis ücreti alacağının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının dava dilekçesindeki tüm taleplerinin zamanaşımı nedeni ile reddi gerektiğini, davacının müvekkili idareye bağlı su depolarında vardiya usulü ile çalıştığını, davalı idarenin gerek İş Kanunu gerekse de yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesi esaslarına uygun olarak çalıştırıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporundaki gerekçe ve hesaplamaların uygun bulunduğu, davacının hafta tatili yaptığı, belediye işçisi olması nedeniyle belediye otobüslerinden ücretsiz olarak yararlanabildiği gerekçesiyle hafta tatili ve servis ücreti taleplerinin reddine, diğer alacakların kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının servis ücreti alacağı bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğine göre, 2012 yılı Haziran dönemi sonrası davacıya yol yardımı yapıldığı anlaşılmaktadır. Ancak 2010, 2011 yılları ile 2012 Haziran dönemine kadar davacının servisten faydalandırılmadığı gibi davacıya yol ücreti ödemesi de yapılmamıştır. Davalı işverence; davalı kurum çalışanlarına belediye otobüslerinin ücretsiz olduğu savunulmuş ve Mahkemece bu savunmaya itibar edilerek servis ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmiş ise de; dosyaya bu durumu gösteren genelge, talimat vb bir belge sunulmamıştır.
Davacının yararlanma hakkına sahip olduğu, 01.01.2009-31.12.2011 tarihleri arasında yürürlükte bulunan Toplu İş Sözleşmesinin 31. maddesinde ise servis imkanından yararlandırılmayan işçiye toplu taşıma araçlarından faydalandırılması için taşıma kartı ve paso verilmesi gerektiği, 01.01.2012- 31.12.2013 tarihleri arasında yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinde ise işverenin taraf sendika üyesi işçilerine işe gidip gelebilmelerini sağlamak için servis tahsis edeceği ya da aylık net 60,00 TL ulaşım yardımı yapacağı düzenlemesine yer verilmiştir.
Şu halde, davacıya belediye otobüs bileti verilip verilmediği ya da işçinin toplu taşıma araçlarından faydalandırılması için taşıma kartı ve paso verilip verilmediği araştırılarak sonucuna göre ve zamanaşımı savunmaları da dikkate alınarak davacının 2010, 2011 yılları ile 2012 Haziran dönemine kadar servis ücreti alacağı bulunup bulunmadığı konusunda bir karar verilmesi gerekirken, işçinin belediye otobüslerinden ücretsiz yararlandırıldığı yönündeki davalı savunması dikkate alınarak servis yardımı alacağı talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 26.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.