Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1224 Esas 2019/10894 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1224
Karar No: 2019/10894
Karar Tarihi: 25.11.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1224 Esas 2019/10894 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2018/1224 E.  ,  2019/10894 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle öldürme
    Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olay günü sanığın idaresindeki otomobille meskun mahal dışındaki, bölünmüş, tek yönlü, 3 şeritli, 12 metre genişliğindeki, asfalt kaplama, düz ve kuru yolda seyir halindeyken, kendisi ile aynı yönde seyir halinde olan sürücü Ömer Yılmaz"ın idaresindeki araca orta şerit üzerinde arkadan çarpması, çarpmanın etkisiyle savrulan sürücü Ömer Yılmaz"ın idaresindeki aracın arka koltuk bölümünde istiflenmiş su bidonlarının arasında oturan ..."in araç içerisinde sıkışarak ölümüyle neticelenen olayda; dosya kapsamındaki oluşa uygun ve sanığın mahkumiyetine esas alınan 19/12/2014 tarihli Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesince düzenlenmiş raporunda sanık asli kusurlu kabul edilmekle, ölenin içinde bulunduğu aracın sürücüsü olan Ömer Yılmaz"ın da meydana gelen neticede tali derecede kusurlu olduğunun belirtildiği, bu hususun ve her iki sürücünün yargılamasının beraberce yürütülmesinin sanık ..."ın arkadan çarpma nedeniyle atfedilen asli kusurluluk halini etkilemeyeceği, ölenin içinde bulunduğu aracın sürücüsü olan Ömer Yılmaz bakımından mevcut kusur durumu göz önünde bulundurularak her aşamada yetkili Cumhuriyet başsavcılığına suç duyurusunda bulunularak mevcut eksikliğin giderilebileceği anlaşılarak tebliğnamede belirtilen nedenle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
    Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 6 ay süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken netice cezaya esas gün tam sayısının 910 gün yerine 900 gün olarak, netice cezanın ise 18.200 TL yerine 18.000 TL olarak gösterilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, ceza miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 6 ay süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında uygulanacak kanun maddelerinin tam olarak gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
    Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının paraya çevirmeye ilişkin "dördüncü" paragrafındaki "cezasının" ibaresinden sonra gelmek üzere "TCK"nın 50/4. maddesi uyarınca" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.