Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7800 Esas 2019/10893 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla 765 sayılı TCK"nın 455/2, 72 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 765 sayılı TCK"nın 455/2, 72 ve 647 sayılı yasanın 4 ve 5. maddeleri gereğince 5981 TL adl para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/11/2009 tarihli ve 2008/1258 esas, 2009/1492 karar sayılı kararının 03/02/2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 27/11/2014 TCK"nın 184/1. maddesinde tanımlanan imar kirliliğine sebep olma suçunu işlediği ve Gaziantep 23. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 30/06/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Gaziantep 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/11/2015 tarihli ve 2015/492 Esas, 2015/707 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 765 sayılı (mülga) Türk Ceza Kanununun 455/2. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi yollamasıyla lehe neticeler doğuran aynı Kanunun 102/3. maddesi uyarınca 10 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, suç tarihi olan 08/12/2001 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 15 yıllık zamanaşımı, inceleme tarihinden önce gerçekleşmemiş olduğundan tebliğnamede zamanaşımının dolduğu belirtilerek düşme öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna, ödeme gücünün bulunmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 25/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.