Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/919 Esas 2017/2559 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01.09.2015 tarih ve 2014/583-2015/109 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının müvekkili bankanın müşterisi olduğunu, davacı bankanın davalıya ticari kredi tahsis ettiğini ve bu kredi tahsisi sırasında kendisinden sözleşme ve geri ödeme planında yazılı masrafların tahsil edildiğini, davalının Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı"na başvurarak söz konusu masrafların iadesini talep ettiğini ve masrafların davalı tarafa iadesine karar verildiğini, söz konusu kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı"nın kararının kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, kesilen masrafın kredi kullanımı için zorunlu masraflardan olduğunun ispat edilemediği, masraf kesintisinin 6502 sayılı TKHK"nın 5. maddesine göre haksız şart niteliğinde olduğu, aynı maddeye göre haksız şartların kesin olarak hükümsüz olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; kararı davalı vekilinin temyizi üzerine ek kararla temyiz isteminin miktar yönünden reddine karar verilmiştir.
Ek kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun m. 70/5"e göre, mahkemece verilen temyiz talebinin reddine ilişkin ek karara yönelik davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan 01/09/2015 tarihli ek kararın ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 136,00 TL temyiz başvuru harcı ile 31,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.