Sahte fatura kullanma - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8521 Esas 2021/982 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8521
Karar No: 2021/982
Karar Tarihi: 02.02.2021

Sahte fatura kullanma - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8521 Esas 2021/982 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi         2017/8521 E.  ,  2021/982 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanma, defter ve belge gizleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    2008 ve 2009 takvim yıllarına ait sahte fatura düzenleme eyleminden mütalaa bulunması karşısında, bu suçlardan mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
    1- 2008 ve 2009 yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
    Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15.06.2011 tarihli, 2011/14649 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan kamu davası açılmış ise de; atılı suçlar yönünden sanık hakkında verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşıldığından, mahkeme tarafından öncelikle 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, dava şartı olan rapor değerlendirme komisyonu mütalaası alınmadan yargılamaya devamla hüküm kurulması yasaya aykırı,
    2- Defter belge gizlemek suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesinde ise;
    Defter ve belgeleri gizleme suçunun oluşabilmesi için, bunların vergi incelemesi amacıyla ibrazının istenmesi gerektiğinden, yapılan tebligatta varlığı anlaşılan VEDNY-2010-1926/61 sayılı defter ve belge istem yazısı temin edilip, defter ve belgelerin hangi amaçla istendiğinin belirlenmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,
    3-Kabule göre de;
    5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 02.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.