Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/14386 Esas 2018/20235 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin feshedildiğini ancak alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesinin “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı dava dilekçesinde 04.03.2010-19.11.2013 tarihleri arasında çalıştığını, kullandırılmayan yıllık izinlerinin karşılığının ödenmediğini ileri sürmüştür. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının talebi aşılarak 04.03.2010 tarihten önceki çalışmaları da dikkate alınarak 4 yıldan fazla çalıştığı kabul edilmiş ve 56 günlük (4x14=56 gün) izne hak kazandığı belirtilmiştir. Davacının çalışma süresine yönelik talebi aşılarak yapılan hesaplama hatalı olmuştur. Davacının talebi doğrultusunda 3 yıldan fazla çalışması bulunduğundan 42 gün (14x3=42) izne hak kazandığı, dosyadaki belgelerden de toplamda 49 gün izin kullandığı anlaşıldığından davacının yıllık izin alacağının reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.