4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3488 Karar No: 2020/19363
Fuhuş - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3488 Esas 2020/19363 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir kişiye fuhuş suçundan mahkumiyet cezası verilmiştir. Ancak, yapılan tebligat işlemleri hatalı olduğu için, temyiz istemi kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Hüküm bozulduğu için, dosya yeniden yargılanmayacak şekilde düşmüştür. Sanığın suçun işlendiği tarih itibariyle 8 yıllık dava zamanaşımı süresi dolmuş olduğundan, ceza verilememiştir. Kanun maddeleri olarak, olayda uygulanan Tebligat Kanunu'nun 10, 21, 35. maddeleri; suç için uygulanan TCK'nın 66/1-e ve 67/2. maddeleri; dava zamanaşımı için uygulanan CMK'nın 223/8. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi sayılmıştır.
4. Ceza Dairesi 2020/3488 E. , 2020/19363 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Fuhuş HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği, tebligat yapılamaması halinde, adrese daha önce tebligat yapılmamış ise Tebligat Kanunu’nun 21, daha önce tebligat yapılmış ise 35. maddeye göre tebligat yapılması gerektiği, sanığın bildirdiği adresine, gerekçeli kararın tebliğine ilişkin çıkarılan tebligatın iade edilmesi üzerine daha önce bu adrese tebligat yapılmamasına karşın, yine aynı adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ çıkarıldığı ve anılan kanuni düzenlemelere uyulmadan yapılan bu tebligatın geçerli olması nedeniyle öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK. nın 66/1-e. ve 67/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 8 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e. ve CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 10/12/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.