Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/16349 Esas 2017/9891 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16349
Karar No: 2017/9891
Karar Tarihi: 04.07.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/16349 Esas 2017/9891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında yaralama suçu nedeniyle verilen hükme yönelik temyiz itirazlarını reddetti. Adli para cezasının kesinleştiği belirtilen kararda, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti olmasına rağmen tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı ifade edildi. Bu nedenle, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmedi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 317. maddesi uyarınca sanığın temyiz itirazlarının reddedildiği belirtildi. Kanun maddeleri: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, TCK'nin 53. ve 58. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2016/16349 E. , 2017/9891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında ...’yi yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanununun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında ...’yı yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunmasına karşın TCK’nin 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmemesi, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedenleri yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA; 04.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.