Kardeşini öldürmeye teşebbüs - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/6138 Esas 2015/1539 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kardeşini öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık.

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-) Sanık .. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, mahallinde değerlendirilmek üzere temyiz incelemesi dışı bırakılmıştır.
2-) Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık .."in tabanca ile kardeşi olan mağdur ..’a sekiz el ateş ederek, toraks ve sol kolundan birer isabetle vurduğu, yumuşak doku yaralanması meydana getirerek, basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaraladığı olayda, 13-20 yıl arasında hapis cezası öngören TCK.nun 35. maddesinin uygulanması sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak makul bir ceza tayin edilmesi gerekirken, yazılı şekilde 15 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .."in kardeşini öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına ilişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili bölümündeki zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına, yargılama giderleri toplamının 21.TL olarak değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 17/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.