Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8833 Esas 2020/155 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8833
Karar No: 2020/155
Karar Tarihi: 07.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8833 Esas 2020/155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla suçlanan sanığın mahkum olduğu, ancak temyiz isteminin reddedildiği bir karar vermiştir. Sanığın hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşıldığı ve bu suçun TCK'nın 142/2-d maddesi kapsamında olduğu belirtilmiştir. Ancak, aynı Kanun'un 142/2-h maddesi ile uygulama yapılması sonuç cezaya etki etmediği için ceza belirleme aşamasında bu madde gözetilmemiştir. Mahkeme, temel ceza belirlenirken hırsızlığa konu eşyaların önem ve değeri ile meydana gelen zararın ağırlığının dikkate alınması gerektiğini belirtmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptali yönündeki kararı da göz önünde bulundurulmuştur ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53, 142/2-d ve 142/2-h maddeleri, 61. madde.

13. Ceza Dairesi 2019/8833 E. , 2020/155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın haksız şekilde elde ettiği anahtarı kullanmak suretiyle atılı hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında, eyleminin TCK"nın 142/2-d maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, aynı Kanun’un 142/2-h maddesi ile uygulama yapılması sonuç cezaya etki etmediğinden; hırsızlığa konu eşyaların önem ve değeri ile meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi aleyhe temyiz olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’nın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 07.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.