MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle, suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayamlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca “yarı oranında” artırım yapılması gerekirken ¼ oranında artırım yapılması ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hırsızlık suçundan TCK"nın 142/2-h, 143. maddeleri gereğince hükmolunan 7 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 168/2. maddesi uyarınrca ¼ indirim yapılması sırasında sonuç ceza, 5 yıl 7 ay 15 gün yerine 5 yıl 9 ay 15 gün olarak belirlenmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04.03.2008 gün, ve 2008/6-47 esas-2008/43 sayılı kararında da belirtildiği gibi, önceki yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan hafif sonuç cezadan, ikinci kez mahkumiyetin sonuçlarını da kapsayacak şekilde yararlandırılmasını sağlamak, sanığa daha önce bir kez tanınmış olan atıfet genişletilmek suretiyle hakkaniyete aykırı sonuçların doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin zedelenmesine yol açacaktır. Bu nedenle sanık hakkında 142/2-h maddesi uyarınca hükmolunan 6 yıl hapis cezasından TCK"nın 143. maddesi uyarınca doğru bir şekilde yarı oranında artırım yapılması halinde sonuç cezanın 6 yıl 9 ay olması gerekeceğinden, sonuç olarak hükmolunan 5 yıl 9 ay 15 gün hapis cezasının sanığın lehine olduğu anlaşılmakla bu husus da bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 29/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.