Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5551 Esas 2019/10841 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5551
Karar No: 2019/10841
Karar Tarihi: 13.11.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5551 Esas 2019/10841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın temyiz itirazları incelendikten sonra, önceki bir mahkumiyetin mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu ve daha sonra 5237 sayılı TCK'nın 151. maddesinde yer alan mala zarar verme suçunun uzlaşmaya dahil edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, sanığa TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda yeniden değerlendirme yapılması gereklidir. Kanuna aykırı olduğu belirtilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 179/3-2. maddesi (trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu)
-TCK'nın 62. maddesi (eskisinden farklı olarak suç tarihinde uygulanacak kanuna uygun kanun yararına işlem yapılacak kanun)
-TCK'nın 53. maddesi (mahkumiyet hükmünün kesinleştiği kişinin yeniden yargılanma hakkı)
-TCK'nın 58. maddesi (failin önceki mahkumiyeti varsa cezanın artırılması)
-TCK'nın 151. maddesi (mala zarar verme suçu)
-6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapıl

12. Ceza Dairesi 2019/5551 E. , 2019/10841 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan, Gemlik 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2014 tarih ve 2014/240-1097 Esas ve Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetlerin, TCK"nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar" ibaresinin kanun metninden çıkarılması ve 5237 sayılı TCK"nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre, sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.