Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/700 Esas 2019/10829 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/700
Karar No: 2019/10829
Karar Tarihi: 13.11.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/700 Esas 2019/10829 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası sonucunda davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Davacı, davalı hazineden 24.411 TL maddi, 190.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte alınarak verilmesine hükmedilmiştir. Ancak, ceza davası dosyasında beraat edilmesi nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi ve bu bedellerin koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, mahkeme hükmünün “davacının maddi tazminat talebinin reddine” şeklinde düzenlenmesi, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin düşürülmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme talebi ise reddedilmiştir.
CMK Yönetmeliği’nin 141 ve devamı maddeleri davacının tutuklu kaldığı dönem için cezaevi harcamaları, cezaevi ziyaretçilerinin yol harcamaları ve benzeri giderlerin maddi zarar hesabına dahil edilmemesine karar vermi

12. Ceza Dairesi 2019/700 E. , 2019/10829 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 24.411 TL maddi, 190.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihi olan 28.04.2011 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin yerleşik uygulamaları kapsamında, davacının tutuklu kaldığı dönem için maddi zararları hesaplanırken cezaevi harcamaları, cezaevi ziyaretçilerinin yol harcamaları ve benzeri giderlerinin CMK"nın 141 vd. maddeleri kapsamında maddi zarar hesabına dahil edilmemesinde ve davacının tutuklu kaldığı dönem için hükmedilen manevi tazminat miktarında bir isabetsizlik görülmemiş olup, 05/08/2017 tarih ve 694 sayılı KHK"nın 144. maddesi ile eklenen, 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinin 9. fıkrası karar tarihinde yürürlükte bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen 2. ve 3. görüşlere iştirak edilmemiştir.
Davanın niteliğine göre, davacı vekilinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilmekle;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ceza davasında aldırılan bilimsel mütalaa için yapılan giderler ile dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında beraat etmiş olması nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmolunacağı, maktu vekalet ücretini aşan ve serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, bu bedellerin maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin hükümden çıkarılması ve yerine “davacının maddi tazminat talebinin reddine” ibaresinin eklenmesi, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretinin “17.350” tl düşürülmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 13.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.