8. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/960 Karar No: 2019/2123 Karar Tarihi: 28.02.2019
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2019/960 Esas 2019/2123 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen bir davada, davacılar Vakıf evladı olduğunun tespiti istemişlerdir. Mahkeme, davayı kabul etmiş ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sair temyiz itirazlarının yerinde görülmediği ve hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Vakıflar Kanunu’nun 76. maddesi gereği, galle fazlasına müstehak vakıf evladı olduğunun tespiti davalarında Vakıflar Genel Müdürlüğü Kanuni hasım olduğundan, davada kabul halinde yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, bu hususun hatanın düzeltilmesini gerektirmediği için, hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararın sonunda ise, 5737 Vakıflar Kanunu’nun 76. maddesi (2762 sayılı Vakıflar Yasası 40. maddesi) açıklanarak detaylı bilgi verilmiştir.
8. Hukuk Dairesi 2019/960 E. , 2019/2123 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Galle Fazlasına Müstehak Vakıf Evladı Olduğunun Tespiti
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR Dava dilekçesinde, davacıların, .... Vakfının galle fazlasına müstehak evlatları olduğunun tespiti istenmiştir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm, davalı ... Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine, takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir 2- 5737 Vakıflar Kanunu’nun 76. maddesi (2762 sayılı Vakıflar Yasası 40. maddesi) gereğince, galle fazlasına müstehak vakıf evladı olduğunun tespitine ilişkin davalarda ... Genel Müdürlüğü Kanuni hasım olduğundan davanın kabulü halinde yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaması gerektiğinin düşünülmemesi doğru değil ise de; bu hatanın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden bozma nedeni yapılmamış, hükmün, yargılama giderine dair fıkralarının HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan sebeplerle hükmün 2. fıkrasının 2. satırındaki “davalıdan” sözcüğü metinden çıkarılarak yerine “davacıdan" sözcüğünün yazılmak ve 3 numaralı fıkrasının metinden çıkarılarak yerine “3-Davanın niteliği gereği davacıların yaptığı yargılama giderlerinin üzerlerinde bırakılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7. fıkrası (HMK"nin 304. maddesi) gereğince düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine, taraflarca HUMK"un 440/1 maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 28/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.