Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3385 Esas 2019/10821 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3385
Karar No: 2019/10821
Karar Tarihi: 13.11.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/3385 Esas 2019/10821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde kanuna aykırılık tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve adli para cezası tespiti yeniden yapılmıştır. Sanık tali kusurlu olmakla birlikte bilinçli taksirli değildir. Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak, TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince 12.100 TL adli para cezası verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 85/1 maddesi (taksirle öldürme suçu)
- TCK'nın 62/1 maddesi (cezalandırma)
- TCK'nın 50/4 maddesi (adli para cezasına çevirme)
- TCK'nın 52/4 maddesi (mahkumiyet hükmü)
- TCK'nın 53/6 maddesi (temyiz itirazları)
- CMK'nın 232/6 maddesi (yargılama usulü)
- TCK'nın 52/3 maddesi (adli para cezasının belirlenmesi)
- TCK'nın 50/1-a maddesi (adli para cezası)
- TCK'nın 52/2 maddesi (adli para cezasının miktarı)

12. Ceza Dairesi 2018/3385 E. , 2019/10821 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün adli para cezasına çevirmeye ilişkin (4.) paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “ Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın suçun işleniş biçimi, suçun taksirli suç olması, olayda sanığın tali kusurlu olduğunun ve bilinçli taksir halinin olmadığının tespit edilmesi ve sanığın sosyal durumu gözetilerek TCK"nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 13.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.