Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9804 Esas 2022/4666 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, basit yaralama, kasten yaralama, 6136 SK'a aykırılık ve görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suçtan zarar gören ... vekilinin mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelen temyiz itirazlarının ve sanık ... hakkında ...’e yönelik basit yaralama suçundan kurulan hüküm ile sanık ... hakkında katılan ... ile müştekî ...’a karşı basit yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
a) 15.09.2015 tarihli kararın 31.12.2020 tarihinde mala zarar verme suçundan zarar gören İçişleri Bakanlığına usûlüne uygun olarak tebliğ edildiği, suçtan zarar gören vekilinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 11.01.2021 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından,
b) 14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında basit yaralama suçundan tayin edilen doğrudan 2.000 TL ve 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezaların tür ve miktarları itibariyle temyizleri mümkün bulunmadığından,
5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanıkların ve suçtan zarar gören vekilinin itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında 6136 SK’na aykırılık suçundan kurulan hükmün, sanıklar ... ve ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerin, sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün ve sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; görevi yaptırmamak için direnme suçunun sanıklar tarafından birden fazla kolluk görevlisine karşı gerçekleştirilmesi nedeniyle sanıklar hakkında anılan suçtan tayin olunan cezanın 5237 sayılı TCK'nin 43/2. maddesi ile arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III-Sanık ... hakkında 6136 SK’na aykırılık suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK’nın 225/1. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği, sanık ...’a karşı 6136 SK’na aykırılık suçundan 5271 sayılı CMK’nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı hâlde, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemle sınırlı olduğu gözetilmeden, ek iddianame tanzim edilmesi gerekirken ek savunma hakkı tanınmasıyla yetinilerek 5271 sayılı CMK’nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 31/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.