Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13887 Esas 2020/1009 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13887
Karar No: 2020/1009
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/13887 Esas 2020/1009 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi         2019/13887 E.  ,  2020/1009 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Sanık hakkında 28.12.2010 tarihinde verilen hükümde mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından da hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verildiği, ancak ihbar üzerine hüküm açıklanırken ve bozma sonrası hüküm kurulurken bu suçlar yönünden hüküm kurulmadığı anlaşılmış; ancak bu suçlardan zamanaşımı süresi içerisinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Olay tutanağına göre ihbar saatinin 19.40 olduğu, eylemin bu saatten önce gerçekleştiğinin sabit olduğu, olay günü güneşin batış saatinin ise yaz saati uygulaması da gözetildiğinde 18.54 olduğu anlaşılmakla; eylemin gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu gerekçeli kararda gösterilmeden sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
    2-Mağdurun soruşturma aşamasında 30,00 TL bozuk paranın çalındığını, kovuşturma aşamasında ise 150,00 TL paranın çalındığını beyan etmesi karşısında eylemin tamamlandığı gözetilmeden TCK’nın 35. maddesinin uygulanması,
    3-Mağdurun yeniden beyanı alınarak çalınan para miktarı netleştirildikten sonra, miktar 30,00 TL ise sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 21.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.