Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6223 Esas 2021/252 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/6223
Karar No: 2021/252

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6223 Esas 2021/252 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, tedbir nafakası ve boşanma davasıyla ilgili olarak yapılan muhakeme sonucu verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, davacı-davalı kadının tedbir nafakası talebinin reddedildiği ve yoksulluk-iştirak nafakalarının miktarına yönelik temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Kararın diğer temyiz itirazlarına yönelik olarak ise delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmadığı gerekçesiyle reddedilmesine karar verilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise; Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi (1) (b) bendi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre yeniden değerleme oranında artırılmış olan temyiz parasal sınırlarıdır.

2. Hukuk Dairesi 2020/6223 E. , 2021/252 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Tedbir Nafakası-Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadının reddedilen tedbir nafakası miktarına yönelik temyiz dilekçesinin incelemesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 362, maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “72.070,00TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, davacı-davalı kadının yıllık 20.400,00 TL tutarındaki tedbir nafakası talebinin reddine karar verilmiş olup bölge adliye mahkemesince tedbir nafakası davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle, tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-İlk derece mahkemesinin verdiği hükme karşı davacı-davalı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmadığından, kadının yoksulluk ve iştirak nafakalarının miktarına yönelik temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
3- Diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı-davalı kadının temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) ve (2.) bentlerde gösterilen sebeple REDDİNE, diğer temyiz itirazlarının ise yukarıda (3.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.01.2021 (Prş.)