Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/5323 Esas 2018/20048 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı vekili, müvekkili işçinin fark kıdem tazminatı, fark aylık ücret, fark ikramiye ve fark fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 16/06/2015 tarihli ilamıyla, dava konusu fark kıdem tazminatı, fark aylık ücret, fark ikramiye alacaklarının gerçekte belirlenebilir alacaklar olduğu ve dolayısıyla belirsiz alacak davasına konu edilemeyeceklerinden anılan talepler yönünden hukuki yarar yokluğundan davanın usulden reddi gerekirken esasa girilerek karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemenin 02/02/2016 tarihli kararıyla, bozma kararına karşı direnilmesine karar verilmiştir.
Direnme kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 28/02/2018 tarihli kararıyla, Mahkemenin direnme kararının yerinde olduğu kabul edilerek, Dairemizin bozma ilamında açıklanan bozma nedenine göre davanın esasına yönelik diğer temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 28/02/2018 tarihli kararıyla, dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 25/09/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.